De kerstdagen zijn nu echt in zicht. Normaal gesproken kijk ik daar eerlijk gezegd niet echt naar uit. Begrijp me niet verkeerd, de sfeer en gezelligheid zijn geweldig. Ik vind het heerlijk dat het huis warm is en vol met feestelijke aankleding. Wat ik vooral een nadeel vind aan kerst, is de druk die er vaak op ligt. Bij ons was het vroeger tijdens de feestdagen behoorlijk gestresst. Het “moest” dan gezellig zijn. En je snapt dat stress en gezellig “moeten” zijn niet zo goed samen gaan. Vaak was er dan ook sprake van teleurstelling of zelfs ruzie. Niets verdrietiger dan het contrast voelen van wat kerstmis zou moeten zijn, in tegenstelling tot wat het dan in werkelijkheid was.
Dit jaar zijn de feestdagen, vanwege de situatie in de wereld, heel anders. En anders hoeft niet noodzakelijk slecht te zijn. Het lijkt mij persoonlijk een mooi moment om de feestdagen zoals we die tot nu toe hebben gevierd persoonlijk te evalueren en te herschrijven. Wat zijn de mooie rituelen die je met elkaar heb gedeeld, wat vond je fijn om te gaan doen, en wat juist helemaal niet? En door daar bewust naar te kijken, kunnen we samen iets heerlijks en nieuws creëren. We mogen loslaten waar we niet blij van worden. Nu, is het moment om nieuwe tradities geboren te laten worden. Niemand die ons gek aankijkt wanneer we dit jaar niet in feestelijke kleding bij de familie aanschuiven voor een 5 gangen diner. Er is niemand die teleurgesteld is wanneer we in de ochtend geen kerstontbijt komen nuttigen.
Niets moeten en lekker makkelijk
Ik vind het zelf heel fijn om niet te veel te moeten. Het hele jaar is het hier druk om alles georganiseerd te krijgen. De kinderen, het opstarten van onze beide bedrijven, studies van ons beide en dan is het ook nog aan te raden om tijd voor jezelf én voor elkaar te maken. Zo aan het einde van het jaar vind ik het tijd om even pas op de plaats te maken. Even uit ademen, schouders omlaag, spanning uit je lijf en tijd nemen om uit te rusten en te kijken. De feestdagen zorgen er altijd voor dat ik juist meer stress ervaar. Door plannen maken, etentjes organiseren, outfits kiezen en niemand teleur willen stellen. Dat past niet bij de innerlijke behoefte die ik voel.
Komende feestdagen mag ik de lat voor mezelf dus een heel stuk lager leggen. Kerstavond vier ik met de kinderen en Erik samen. We hebben onze lieve buurvrouw uitgenodigd voor de gezelligheid, en omdat niemand (ongewenst) alleen hoort te zijn met kerst. Mijn schoonmoeder halen en brengen we ook, omdat die nu niet met de trein durft te komen. Iedereen mag gewoon iets makkelijks aantrekken (of iets feestelijks) als hij/zij wil. Geen verplichting. Het eten heb ik gewoon (lekker makkelijk) besteld en kan zo in bakjes de oven in. Kwestie van mooi opdienen voor een feestelijk diner. Geen dagen in de keuken voor mij.
Op eerste kerstdag eten we bij mijn moeder en (stief)vader. Die doen ook lekker makkelijk dit jaar en hebben eten besteld bij een restaurant in de buurt. Zo kunnen we ook de lokale ondernemers steunen. Die hebben het immers al moeilijk genoeg. Tweede kerstdag hebben we dan lekker samen vrij. Waarschijnlijk lunchen we met het gezin, gaan we lekker thuis “chillen op de billen” en wellicht een rondje fietsen naar het bos of duinen.
Een kaarsje aansteken voor hen die gemist worden
Voor mij gaat kerst om samen zijn met geliefden, warmte en gezelligheid. Maar het gaat ook om goede gesprekken voeren, terugtrekken in je cocon en in jezelf. Het gaat om verbinden en rituelen. Een ritueel die we er ook dit jaar in houden is het opsteken van een kaarsje voor hen die gemist worden aan tafel. Om even stil te staan bij geliefden die niet meer onder ons zijn. Zo steken we er bij ons eentje aan voor mijn vader en schoonvader, vaak met een lach en een traan.
Iedereen wens ik veel mooie rituelen, relaxte dagen toe en de inspiratie om de feestdagen naar eigen wens vorm te geven.
