Wie of wat wilde jij vroeger zijn? Ik wilde prinses worden of zeemeermin, of allebei. Tot ik hoorde dat ik dan met Willem Alexander moest trouwen. En door mijn angst voor vissen was zeemeermin ook niet echt de beste optie.
Iets later, in mijn puberteit wilde ik actrice worden maar mijn angst om mezelf te laten zien was zo groot dat dat ook geen handige keuze was. Een spreekbeurt of presentatie van 5 minuten bezorgde me al doodsangsten. Laat staan een filmrol met camera’s op je snufferd, een regisseur en publiek die iedere uitdrukking en beweging die je maakt beoordelen.
Toen ik volwassen werd duurde het nog een tijd voor ik er achter kwam dat je toch maar het allerbeste jezelf kunt worden (wanneer je dat nog niet was). Niet dat ik dat nu altijd volledig zo voel hoor. Ik heb nog steeds dagen dat ik het verschrikkelijk vind om in de spiegel te kijken of op de foto te moeten. Ik ben hierdoor wel steeds beter gaan luisteren naar mijn gevoel in plaats van de overtuigingen die ik in mijn hoofd had geprent.
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand…
Ik joeg vroeger een carrière na in de fashion, terwijl ik die wereld helemaal niet fijn vond. Ik denk dat ik net als toen ik zeemeermin, actrice of prinses wilde worden, vooral het gevoel wilde wat ze deze ideeën me gaven. Ik wilde gezien worden, bewonderd worden, mooi zijn ook. Want dat laatste had in mijn ogen in de maatschappij veel waarde. Ik vond mezelf namelijk lelijk en niets waard. Dus als ik er dan van buiten geslaagd, mooi en succesvol uit zou zien dan zou het in ieder geval lijken alsof ik waardevol was naar de buitenwereld.
Hetgeen wat ik het liefste deed (en doe) heeft helemaal niets met uiterlijk te maken. Ik verlang namelijk het meeste naar kennis tot me nemen en delen. Het creëeren van waardevolle content. Ik ben echt gelukkig als ik bezig kan zijn met het schrijven, zelfontwikkeling, wijsheid, zingeving en spiritualiteit. En dat mag van mij ook in een mooie verpakking hoor. Al zit ik meestal in mijn Corona outfit met matchende kapsel achter de laptop. Het duurde ook even voordat ik er achter kwam dat dingen mooi mogen zijn en daardoor niet noodzakelijk oppervlakkig zijn.
Blame it on Corona!
Soms denk ik wat dat betreft wel eens dat ik wat te ver door kan slaan. Blame it on Corona! Het valt ook niet mee wanneer je niet naar de kapper kan en je toch echt geen blonde natuurlijke haarkleur meer hebt. Mooi moment ook om wat dat betreft terug te gaan naar mijn natuurlijke kleur. Jezelf opmaken heeft ook weinig meerwaarde wanneer niemand het kan zien. Dan geef ik liever mijn huid ruimte om te ademen! En waarom zou je je geld uitgeven aan kleding wanneer je achter je laptop aan het werk bent?!
Na mijn burn-out ben ik meer gaan leven vanuit mijn innerlijke waarden. Ik wil mijn eigenwaarde niet meer halen uit een geslaagde buitenkant maar ik wil iets wat aansluit bij mijn binnenkant. Ik wil doen wat me gelukkig maakt! Ik jaag nu dus geen grootse fantasiebeelden na maar wil het grootste worden dat ik maar kan zijn; mezelf. En ook dat besef duurde even 😉 Ik heb er genoeg zelfhulpboeken over gelezen, innerlijk werk en therapie gedaan om te weten dat dat het meest waardevolle is om te mogen worden.
En mocht jij nu ook stappen willen zetten in het worden van jezelf, dan wil Erik je daar graag bij helpen.
De appel is voor ‘Healthy ever after’ een belangrijk symbool. En dat is met een reden! Wist je dat de appel een rijke symboliek met zich mee draagt?
Een appel staat symbool voor gezondheid.
Vanuit spiritueel oogpunt is de appel de vrucht van verleiding.
Het is ook een magische vrucht die het zaad van kennis en bewustzijn bevat.
Een appel duidt op een nieuw begin en een frisse benadering.
In veel tradities is het de vrucht van onsterfelijkheid.
Het eten van de appel symboliseert de wens om informatie en kennis tot je te nemen.
De appel staat ook symbool voor vruchtbaarheid.
Bijbel een sprookjesboek?
Het zou wat oneerbiedig zijn om de bijbel een sprookjesboek te noemen. Er zijn namelijk veel archeologische ontdekkingen gedaan die genoemd zijn in de bijbel. Ook geografisch zijn plaatsen uit de bijbel letterlijk aan te duiden. In sprookjes gaat het meestal over een land hier ver vandaan of symbolische plaatsen zoals de onderwereld. Maar ook metaforische plekken zoals het bos (wat staat voor je onderbewuste) en op sprookjesachtige plekken zoals kastelen.
Voor mij is er wel een overeenkomst te vinden. Zoals mijn favoriete uitspraak aangeeft; sprookjes zijn symbolische vertellingen van de ziel. Wat mij betreft zijn de verhalen in de bijbel ook verhalen die op die manier de ziel aanspreken. Ik geloof ook zeker dat er waargebeurde elementen in zitten maar water in wijn veranderen, om er maar te noemen, het lijkt mij niet dat dit letterlijke plaats heeft gevonden. Was het maar zo’n feestje 😉
Één van de belangrijkste Bijbelse verhalen uit de verzameling is die van Adam en Eva. Hierin speelt de appel een prominente rol. God schiep Adam en Eva en liet ze het paradijs (Hof van Eden) bewonen. Ze mochten daar alle vruchten eten uit alle bomen. Behalve de appelboom. Deze boom had alle kennis van goed en kwaad. Toen de slang ten tonele kwam, verleidde hij Eva om toch de appel uit de boom te eten, Eva verleidde op haar beurt weer Adam om hetzelfde te doen. We weten allemaal dat die kennis hen geen goed gedaan heeft. Soms is het wellicht ook beter om niet te veel te weten.
Toch voel ik me ook aangetrokken tot de appel in de boom der kennis. Mijn nieuwsgierigheid zorgt dat ik altijd meer wil weten en ik laat me dan ook graag verleiden tot het eten van de symbolische appels.
Appel in sprookjes
Naast de bijbel komt de appel voor in vele sagen, mythen, legenden en sprookjes uit alle windstreken. Wist je dat het de aanleiding zou zijn geweest voor de Trojaanse oorlog? En qua sprookjes denk je natuurlijk al snel aan sneeuwwitje die stief door een hap te nemen van de vergiftigde appel. Of de appelboom vol met pratende en rijpe appels in vrouw Holle. De appels voro grootmoeder, in het mandje van roodkapje. Maar denk ook aan Wilhelm Tell die een appel van het hoofd van zijn zoontje af moest schieten met pijl en boog maar bij een tweede pijl weigerde om dit nogmaals te doen, waardoor hij in de gevangenis belandde.
Healthy ever appel
Healthy ever after en de appel zijn een magisch duo. Vanwege de symboliek die de appel heeft om gezond te blijven maar ook door alle kennis die het je brengt. Maar natuurlijk ook vanwege de rol die de vrucht speelt in sprookjes. Mag ik je verleiden om ook je leven ‘Healthy ever after’ te gaan leven?
Mijn lievelingssprookje is de kleine zeemeermin. Het maakte me eigenlijk niet echt uit of ze op het einde de prins trouwde (Disney) of in schuim op het water veranderde (Lekturama). Ik denk dat ik het dramatische einde wel mooier vond. Maar bovenal herkende ik me onbewust in haar.
De kleine zeemeermin voelt zich eenzaam bij haar familie in de zee. Ik voelde me thuis ook vaak alleen en trok me terug op mijn zolderkamer en in mijn gevoelswereld. (De zee staat voor emoties en een rijke gevoelswereld).
Ze verlangt naar het leven op het land (wat staat voor het praktische en mentale). In een ideale situatie zijn deze 2 delen in balans.
Wanneer ik terug kijk naar mezelf als jong en gevoelig meisje, voelde ik me gaandeweg niet meer thuis in mijn rijke gevoelsleven omdat dit me veel angst en onveiligheid had gebracht. Ik leerde dus om minder te voelen en meer te leven vanuit mijn hoofd. Je zou dus kunnen zeggen dat ik vanuit de zee op het land ging wonen (en later ook weer terug wilde).
Liefde zal me redden
Ook heb ik lang gedacht dat de liefde van een prins me wel zou redden. Toen mijn prins Erik voorbij kwam, (“toevallig” dezelfde naam als Ariëls prins), kwam ik er al snel achter dat dat niet het geval was.
Wanneer Ariël een deal sluit met de zeeheks (de heks staat voor ons onbewuste schaduw deel) krijgt ze benen, in ruil voor haar stem. Daarmee raakt ze haar vermogen kwijt om zich te uitten waardoor ze genoodzaakt is zich terug te trekken in zichzelf. Ze bezit grote emotionele diepte en intuïtieve wijsheid maar het lukt haar niet om deze bezieling op het land vorm te geven.
Als we kiezen voor het dramatische einde dan wordt de prins verliefd op (en trouwt met) een ander. Ook daar zie ik wel een overeenkomst in het onvermogen mezelf volledig te zijn en me zonder angst te durven uitten. En om de liefde waar ik zo naar verlangde, aan me voorbij te zien gaan.
Was de angst voor de liefde groter dan de liefde zelf?
En proef ik daar ook geen bindings/verlatingsangst bij onze kleine zeemeermin? Want volledig vallen op een man die je niet kent en daar alles voor op te geven?! Om vervolgens wanneer de liefde daadwerkelijk dichterbij komt je mond dicht te houden. Nu kon ze natuurlijk niet spreken maar gebarentaal of schrijven (eventueel in symbolentaal) was toch wel mogelijk geweest? Was de angst voor de liefde groter dan de liefde zelf?
Ik ben benieuwd naar jou favoriete sprookje en of je jezelf ook ergens in herkende.
Er was eens, een allereerste blog voor Healthy ever after en die ben jij nu aan het lezen. Spannend en ontzettend leuk! Dat vind ik tenminste. Het was namelijk een reis van epische proporties (eentje zoals de hoofdrolspelers in sprookjes vaak ondergaan), om te komen op dit moment. Ik zal je in vogelvlucht proberen mee te nemen zodat je weet waar ik vandaan kom en nog belangrijker; wat jij van Healthy ever after mag verwachten.
Verdwalen in een sprookjeswereld
Als puber verschoof mijn interesse richting (para)psychologie en ontdekte ik spiritualiteit en zingeving. Ook hier zocht ik naar antwoorden op de zin van ons bestaan. Wellicht was dit, zoals de sprookjes vroeger voor me hadden gedaan, nog steeds een vlucht uit de dagelijkse realiteit, maar ik voelde dat al deze inzichten en wijsheden mij raakten in de kern. Een diep weten voelde, dat wat verteld werd, met mij resoneerde. Toen weer, bedenk ik me nu, mocht ik er op vertrouwen dat in het grote geheel altijd alles goed kwam. Het is soms gewoon een kwestie van uitzoomen om het grote plaatje te zien.
Dat voelen of iets voor mij klopt, doe ik nog steeds. Uitzoomen om het vanuit een groter perspectief te kunnen bekijken ook. Ik ben daardoor best wel eigenwijs. Een woord wat voor mij geen negatieve lading heeft. Eigen wijs is voor mij de uitdrukking die aangeeft dat je je eigen waarheid onderzoekt en daardoor wijsheid vergaart. Ik neem dus niet snel dingen van iets of iemand aan en vind het belangrijk dat iedereen zelf voelt en onderzoekt wat zijn/haar waarheid is. Ik zeg dus niet dat ik de waarheid en wijsheid in pacht heb, mijns inziens kan vrijwel niemand op aarde het totale plaatje bevatten, op misschien een aantal hoog spiritueel geïncarneerde meesters na. Ik wil je wel mijn visie en mijn waarheid delen met alle kennis die ik op heb gedaan. Een waarheid, die zoals het leven zelf, constant in beweging blijft.
Burn-out; the only way out is in
In mijn volwassen leven dwaalde ik van mijn pad (en mocht een burn-out doormaken) doordat ik mijn hoofd de leiding liet nemen. Ik durfde immers niet meer op mijn gevoel te vertrouwen, vanuit de overtuiging dat gevoelens je alleen maar pijn deden. Door middel van een flinke dosis therapie en zelfhulpboeken probeerde ik het vertrouwen in mijn gevoel en intuïtie weer terug te krijgen. Met babystapjes (terwijl ik reuzensprongen wilde) ging ik vooruit. Tot ik in het najaar van 2018 aan een studie natuurgeneeskunde begon. Die natuurlijke kijk op ziekte en gezondheid zat er vanuit mijn oma al in en deze visie voelde voor mij dan ook passend. Door zelf onder behandeling te gaan met fytotherapie en de kracht van deze eeuwenoude wijsheid te ervaren kon ik weer leren voelen. Niet alleen voelen maar ook mezelf durven zijn en de basisangst “niet goed genoeg zijn” los laten.
Nu kun je je voorstellen dat het gevoel “niet goed genoeg te zijn” nog steeds “werk in uitvoering” is maar ik heb er ontzettend veel zin in, om ondanks dat, verhalen met jou te delen en mezelf te laten zien. Healthy ever after zou je kunnen zien als een sprookjesboek vol verhalen (in beeld en tekst) met waardevolle spirituele inzichten en wijsheden. Om eventjes lekker weg te kunnen vluchten in een wereld waar het altijd weer goed komt. En dat is altijd fijn, helemaal in de gekke periode waarin we nu zitten.
Na mijn burn-out heb ik mezelf kunnen gunnen om me om te scholen tot therapeut. Naast een natuurlijke visie op ziekte en gezondheid, volg ik momenteel een opleiding tot hypnotherapeut. Ook een mooie cursus mycotherapie (om de kracht van paddestoelen in te kunnen zetten) en ga ik beginnen aan een fotografie opleiding. Meer dan genoeg om je van alles te kunnen bieden dus. Ook niet onbelangrijk; ik werk samen met mijn man die al jaren werkzaam is als therapeut. Hij gaat mooie workshops verzorgen voor Healthy ever after. Je kunt bij hem ook terecht voor 1 op 1 coaching/therapie en relatietherapie (voor als het even niet zo “happily ever after” meer voelt). Eigenlijk ga ik alles op mijn zoektocht naar gezondheid en geluk met je delen. Zodat jij, je leven “Healthy ever after” kunt leven.
Over mij
Over mij
Hallo, ik ben Femke, spirituele ontdekkingsreiziger en verhalenverteller (in woord en beeld) met een liefde voor sprookjes. Deze verhalen zijn authentiek en spreken de symbolische taal van onze ziel.
