Net zoals je de prins op het witte paard direct herkend wanneer deze voorbij galoppeert, zo herken je ook je droombaan wanneer je deze onder ogen krijgt. Een energetisch fijne werkplek, met gevoelige vrouwen, en met eenzelfde visie op het leven en werken. En dan mag ik ook nog aan de slag met het maken van prachtige content (qua vormgeving en inhoud)! Wanneer iets voorbestemd is dan lopen de dingen wel eens sneller dan normaal. In 6 dagen van sollicitatie naar het ontvangen van een contract. Dat lijkt wel een sprookje!
Van droombaan naar zakelijke bindingsangst
Tot daar aan toe leek het dat in ieder geval. Het contract zag er goed uit, tot ik aankwam bij het concurrentiebeding. Logisch dat een werkgever zich wil indekken natuurlijk, dus daarvoor heb ik alle begrip. Maar als werknemer, die naast een parttime baan van 20 uur, ook nog zelf iets wil opbouwen, bouwde er bij mij toch een kleine zakelijke bindingsangst op.
De vijver vol spirituele en bewuste mensen in ons land, is wel redelijk groot, maar als je bij voorbaat al weet dat je beide graag met dezelfde mensen wilt gaan werken, sta je voor een dilemma. Je wilt natuurlijk heel graag die parttime baan in loondienst. Maar wil je die ook nog, wanneer je dan als zelfstandige niet meer volledig zelfstandig bent? Als je bij opdrachten die je wilt ondernemen toestemming van je baas moet vragen? Als je al een rem op je eigen bedrijf krijgt voordat je echt goed op het gas hebt kunnen trappen? Van het binnen hengelen van de perfect catch, vang je dan ineens bot.
Ik koos er voor om mijn bindingsangst uit te spreken, maar dat ik wel het vertrouwen had dat we er samen uit zouden komen wanneer een dergelijke situatie zich voor zou doen. Ik besloot er voor om te kiezen vanuit dat vertrouwen, in plaats van verzuipen in de angst van wat er allemaal mis zou kunnen gaan. Ik wilde dus graag voor ze komen werken. Helaas kreeg mijn toekomstige werkgever, door mijn angst ook ineens koud watervrees. Logisch ook natuurlijk, maar wel zuur. Daaaag droombaan!
Bestaat er zoiets als TE eerlijk?
Slik! Het is namelijk niet de eerste keer dat mijn eerlijkheid me veel heeft gekost. Je zou je af kunnen vragen of je al meteen zo eerlijk moet zijn tegen een werkgever. Dat deed ik dus ook. Voor mijn gevoel kan ik echter niet anders. In iedere relatie, zakelijk of privé wil ik eerlijk kunnen zijn. Dat kan voor de andere partij soms spannend zijn, en vraagt van hen dan ook vertrouwen. Het kan ook vooral meteen duidelijk zijn. Die onderliggende twijfels komen toch wel ooit ter sprake. Wellicht ben je dan al samen een tijdje op weg en is de situatie dan veel vervelender.
Wanneer je als kind je redding vond in sprookjes, omdat ze je leerde om vertrouwen te hebben wanneer je bang was, maar ook dat eerlijkheid altijd wordt beloond, dan ga ik er van uit dat dat op de lange termijn ook zo zal zijn. Voor nu hoop ik dat we iets voor elkaar kunnen betekenen in de minder gebonden freelance vorm. Wat mij betreft is het sprookje nog niet ten einde. En tot die tijd sta ik ook open voor andere freelance, sprookjesachtige samenwerkingen. Durf jij het aan?!
