door Femke Berkvens | mrt 17, 2022 | Publicaties, Sprookjes, Zingeving en spiritualiteit
Waarschuwing: ik viel in het konijnenhol en tuimelde heel ver naar beneden. Net zoals Alice in Wonderland. Het kleine, nieuwsgierige meisje met haar grote fantasie. Ze is de afgelopen tijd vaak in mijn gedachten. Wil je weten waarom? Volg dan het witte konijn en spring mee naar beneden, heel diep naar beneden, het donkere konijnenhol in op weg naar Wonderland.
Naar beneden vallend in het duistere hol, is niets wat het lijkt. Hoe dieper we vallen, hoe vreemder alles lijkt te worden. Net zoals Alice, die tijdens haar val na dacht over alles wat ze ooit had geleerd en alles wat ze wist. Met iedere meter die ze viel, kwam ze er steeds meer achter dat er niets meer van klopte, het klopte niet. HET KLOPT NIET!
Iedereen is gek in Wonderland
Aangekomen in Wonderland lijkt alles zo mogelijk nog vreemder. De wereld zoals we die normaal verwerken en als normaal zien, is daar omgekeerd. Een wonderlijke plek vol vreemde theepartijtjes, een koningin die iedereen wil onthoofden en een waterpijp rokende rups. Wanneer Alice de Kolderkat (Chestshire cat) met zijn ondeugende grijns ontmoet, zegt hij haar dat in Wonderland iedereen gek is, zij dus ook. En als wij de gekke kat mogen geloven, ben ik, en jij dat nu dus ook. Want anders zouden we hier nu niet zijn! Eerlijk gezegd hoop ik ook dat jij gek bent. Hoe meer mensen namelijk gek zijn in dit Wonderland, hoe normaler dat het wordt. En als iedereen gek is, zijn we dan allemaal normaal?!
Alice is de weg kwijt geraakt en vraagt aan de kat welke kant ze op moet. Zijn antwoord is dat het afhangt van waar ze naartoe wil. Wanneer ze antwoordt dat dat niet zoveel uitmaakt, zegt de kat dat het dan ook niet uitmaakt welke kant ze op gaat. “Zolang ik maar ergens kom”, reageert Alice. “Oh, maar dat kom je sowieso. Als je maar lang genoeg loopt”.
Collectief de weg kwijt zijn
Ondanks dat het sprookje van Alice een sprookje is, kunnen we er wel herkenning in vinden. Terugkijkend op de afgelopen tijd is het voor mij vooral een periode geweest om af te stemmen welke kant ik in het leven op wilde gaan. Volgens mij heeft de afgelopen periode van ieder van ons gevraagd om naar binnen te keren en daar te voelen welke richting we ten diepste op wilde gaan. Wellicht was het tijd om collectief de weg kwijt te raken. Want wanneer je verdwaald bent, ga je als vanzelf weer zoeken naar de weg. En die weg, die loopt altijd eerst naar binnen. Wanneer we op individueel niveau naar binnen keren, zijn we in staat om op collectief niveau naar buiten te treden.
Het sprookje van Lewis Carroll is gebouwd op de afwezigheid van logica. Iets waar ik me de afgelopen jaren in deze werkelijkheid ook vaak over verbaasd heb. Het werd steeds vreemder en vreemder. Net zoals het meisje in dit sprookje, heb ik mezelf vaak afgevraagd of ik nou gek geworden was. Maar wat is gek? Als gek zijn betekend dat je visie afwijkt van het reguliere, dan ben ik met alle liefde gek. Normaal is ook maar een kader, afhankelijk van tijd, plaats en gevormd door bijvoorbeeld overheid en media.
Volg de richting van je morele kompas
We kunnen van Alice leren om af en toe buiten de reguliere kaders te kijken en alles wat we hebben geleerd, al is het maar voor even, los te laten. Om het aan te durven om te twijfelen aan onze opvatting van normaal en te beseffen dat er niet één absolute waarheid is. Laten we net als Alice het witte konijn blijven volgen. Het zal een gids zijn en ons de weg wijzen naar onze innerlijke spirituele wereld. Alice leerde om netjes de regels te volgen. Laten wij, wanneer we dat doen, nog wel luisteren of die overeenkomen met de richting van ons interne, morele kompas. Omdat de weg via die route altijd de juiste is.
Ik verwonder me dagelijks, maar had me Wonderland heel anders voorgesteld. Ik hoop daarom nog steeds, om net zoals Alice, wakker te worden uit een verwarrende droom. Niet om terug te keren naar het oude normaal, maar wel om wakker te worden in een nieuw normaal. Een wereld waarin we zijn zoals Alice; nieuwsgierig, onderzoekend en open voor verwondering.
door Femke Berkvens | dec 20, 2021 | Publicaties, Sprookjes, Zingeving en spiritualiteit
Iedere avond voor het slapen gaan, vertel ik onze dochter van 4 een verhaaltje. Er is dan ook altijd ruimte voor haar om te vertellen wat er in dat kleine hoofdje om gaat. Vandaag verteld ze me dat ze onlangs heeft gedroomd over een wolf, waardoor ze nu bang is om te gaan slapen. Niet verwonderlijk, aangezien de wolf in sprookjes nogal een slechte reputatie heeft.
Bij roodkapje verslindt hij eerst haar zieke grootmoeder met huid en haar, om vervolgens haar kleindochter om de tuin de leiden, met de intentie dat ze haar grootmoeder snel weer zal zien. In zijn rond gegeten buik welteverstaan. Bij de zeven geitjes gaat het er al niet veel rooskleuriger aan toe. Ook daar zien we een wolf in schaapskleren. Of in dit geval een wolf in geitenkleren, wanneer hij zich voor doet als hun lieve moeder, om zijn honger te kunnen stillen, door zich te goed te doen aan heerlijke geitenboutjes.
Iedereen weet wel dat de wolf in sprookjes niet verantwoordelijk is voor een happy end. Toch is zijn rol wel noodzakelijk voor een gelukkige afloop, in het sprookje én in ons universele verhaal. De wolf (of andere gedaante zoals de weerwolf, draak of heks), staat symbool voor het negatieve. De wolf is het vleesgeworden kwaad, het duister dat woont in ieder van ons. Het is onze taak om deze eigenschappen te zien voor wat ze zijn. Om ze in de strijd van het menselijke ego de ruimte te geven en te accepteren als onderdeel van ons wezen. Door onze angst voor het donker en dit te willen uitsluiten krijgt het namelijk meer macht over ons. Dan zal onze innerlijke wolf transformeren tot een gevaarlijke, grote boze wolf die op een onbewaakt moment genadeloos toeslaat.
Wanneer we onze innerlijke wolf echter durven te vertrouwen, creëeren we ruimte voor transformatie. Als we onze schaduw accepteren, krijgt het licht in ons ruimte om te groeien. De wolf pakt wat het nodig heeft zonder na te denken over consequenties, ethiek of geweten. Het bevredigt zijn verlangen en is in staat om precies aan te voelen wat het op dat moment nodig heeft. Prachtige eigenschappen voor ieder die moeite heeft gehoor te geven aan het eigen verlangen en zich laat leiden door oordelen of verwachtingen van anderen. De kracht van wolf leert ons luisteren naar onze intuïtie en om trouw te zijn aan onszelf. Hiermee schenken we ons vrijheid waardoor ook geluk de ruimte krijgt. Wanneer we wolf omarmen als krachtdier, zal het loyaal zijn en goed voor ons zorgen.
Tijdens het avondritueel waarbij mijn dochtertje over haar wolvendroom vertelt, flits ik in gedachten terug naar een droom die ik als 3 jarig meisje had. In de droom, die ik me na al die jaren nog levendig kan herinneren, stond ik oog in oog met een wolf in een donker hol. Er flakkerde één kaars, die net genoeg sterkte had om zijn harige kop, op 10 centimeter van mijn gezicht te kunnen verlichten. Ik kan zijn zacht grommende adem nog voelen. Een warme en vochtige luchtstroom, waardoor mijn nekharen in die droomwereld rechtovereind gingen staan. Met terugwerkende kracht vertel ik mijzelf en mijn dochtertje dat ze niet bang hoeft te zijn voor de wolf. Dat dit krachtige dier er altijd voor ons zal zijn en ons zal beschermen wanneer dat nodig is. En met dat vertrouwen, vallen we die avond beide veilig in slaap.
door Femke Berkvens | okt 31, 2021 | Personal, Publicaties, Sprookjes, Zingeving en spiritualiteit
Er was eens een klein meisje, dat zich alleen voelde op deze wereld. Het klinkt als het begin van een sprookje, maar het is het begin van mijn verhaal. Een verhaal wat ik niet zou willen betitelen als een sprookje. Al is het wel een verhaal vol zelfontwikkeling, lopend over een pad vol obstakels en hindernissen. Om toch steeds de kracht te vinden om alle problemen te overwinnen.
Je zou kunnen zeggen dat sprookjes mijn redding zijn geweest. De plek waar ik ervoor gekozen had geboren te worden, was niet veilig. Mijn veiligheid zocht ik daarom in sprookjes. Afgesloten van de boze buitenwereld maar verbonden met een magische wereld waarin bomen kunnen spreken, elfjes echt bestaan, de wind een bewustzijn heeft en alles één is. Hoe eenzaam ik me ook voelde, in sprookjes voelde ik de verbondenheid met het grote geheel.
Een sprookje wordt niet alleen gelezen met je ogen, gehoord met je oren of begrepen met je brein. Sprookjes voel je met je hart en zijn voeding voor je ziel. Deze symbolische verhalen spreken tot ons innerlijk weten op dezelfde manier zoals dromen met ons communiceren in de taal van de symbolen. Dit is dan ook de reden waarom iedereen, waar ook ter wereld, de lessen en wijsheden kan begrijpen. Omdat ze resoneren met de universele waarheid waar wij allen mee verbonden zijn. Ze geven ons vertrouwen wanneer wij ons onzeker voelen en troosten ons wanneer we verdrietig zijn.
Sprookjes zijn oorspronkelijk niet voor kinderen bedoeld, deze verhalen werden verteld als levenslessen voor volwassenen. Veel sprookjes gaan dan ook over zelfontwikkeling en de transformatie die wij allen doormaken als mens. Over de obstakels en hindernissen die wij op ons levenspad tegenkomen en welke we mogen overwinnen. We leren over het kwaad en bouwen vertrouwen op omdat het goede steeds overwint. Eerlijkheid wordt altijd beloond en hoe groot de tegenslag ook mag zijn, uiteindelijk leven we ‘nog lang en gelukkig’. We worden gered door onze prins (en dat we daar als volwassene iets te romantische of zelfs afhankelijke denkbeelden aan over houden is dan weer van latere zorg).
Sprookjes geven ons het vertrouwen en kracht, om alle obstakels te overwinnen. Ze helpen ons af te dalen en contact te maken met de diepere lagen van ons zijn. Verbind je dus eens met het lelijke eendje wanneer je zelfvertrouwen nodig hebt en transformeer tot een mooie zwaan. Stap in de laarzen van klein duimpje wanneer je je te klein voelt om een groot probleem aan te pakken. Het archetype van de prinses is een waardevol karakter wanneer je zachtheid nodig hebt. En ondanks dat de heks in sprookjes vaak een slechte reputatie heeft, geeft ze ons een mooie ingang voor schaduwwerk.
Misschien ben je net als ik van binnen nog steeds dat kleine meisje dat zich soms alleen voelt op deze wereld. Misschien voel je ook de verbinding met alles om je heen én met je hogere zelf. Misschien ben je ook nog steeds zoekende. Weet in ieder geval dat we net zoals in sprookjes altijd de weg naar huis terug vinden. En dat uiteindelijk ons verlangen naar ‘nog lang en gelukkig’ zal worden vervuld.
door Femke Berkvens | aug 2, 2021 | Sprookjes
Net zoals je de prins op het witte paard direct herkend wanneer deze voorbij galoppeert, zo herken je ook je droombaan wanneer je deze onder ogen krijgt. Een energetisch fijne werkplek, met gevoelige vrouwen, en met eenzelfde visie op het leven en werken. En dan mag ik ook nog aan de slag met het maken van prachtige content (qua vormgeving en inhoud)! Wanneer iets voorbestemd is dan lopen de dingen wel eens sneller dan normaal. In 6 dagen van sollicitatie naar het ontvangen van een contract. Dat lijkt wel een sprookje!
Van droombaan naar zakelijke bindingsangst
Tot daar aan toe leek het dat in ieder geval. Het contract zag er goed uit, tot ik aankwam bij het concurrentiebeding. Logisch dat een werkgever zich wil indekken natuurlijk, dus daarvoor heb ik alle begrip. Maar als werknemer, die naast een parttime baan van 20 uur, ook nog zelf iets wil opbouwen, bouwde er bij mij toch een kleine zakelijke bindingsangst op.
De vijver vol spirituele en bewuste mensen in ons land, is wel redelijk groot, maar als je bij voorbaat al weet dat je beide graag met dezelfde mensen wilt gaan werken, sta je voor een dilemma. Je wilt natuurlijk heel graag die parttime baan in loondienst. Maar wil je die ook nog, wanneer je dan als zelfstandige niet meer volledig zelfstandig bent? Als je bij opdrachten die je wilt ondernemen toestemming van je baas moet vragen? Als je al een rem op je eigen bedrijf krijgt voordat je echt goed op het gas hebt kunnen trappen? Van het binnen hengelen van de perfect catch, vang je dan ineens bot.
Ik koos er voor om mijn bindingsangst uit te spreken, maar dat ik wel het vertrouwen had dat we er samen uit zouden komen wanneer een dergelijke situatie zich voor zou doen. Ik besloot er voor om te kiezen vanuit dat vertrouwen, in plaats van verzuipen in de angst van wat er allemaal mis zou kunnen gaan. Ik wilde dus graag voor ze komen werken. Helaas kreeg mijn toekomstige werkgever, door mijn angst ook ineens koud watervrees. Logisch ook natuurlijk, maar wel zuur. Daaaag droombaan!
Bestaat er zoiets als TE eerlijk?
Slik! Het is namelijk niet de eerste keer dat mijn eerlijkheid me veel heeft gekost. Je zou je af kunnen vragen of je al meteen zo eerlijk moet zijn tegen een werkgever. Dat deed ik dus ook. Voor mijn gevoel kan ik echter niet anders. In iedere relatie, zakelijk of privé wil ik eerlijk kunnen zijn. Dat kan voor de andere partij soms spannend zijn, en vraagt van hen dan ook vertrouwen. Het kan ook vooral meteen duidelijk zijn. Die onderliggende twijfels komen toch wel ooit ter sprake. Wellicht ben je dan al samen een tijdje op weg en is de situatie dan veel vervelender.
Wanneer je als kind je redding vond in sprookjes, omdat ze je leerde om vertrouwen te hebben wanneer je bang was, maar ook dat eerlijkheid altijd wordt beloond, dan ga ik er van uit dat dat op de lange termijn ook zo zal zijn. Voor nu hoop ik dat we iets voor elkaar kunnen betekenen in de minder gebonden freelance vorm. Wat mij betreft is het sprookje nog niet ten einde. En tot die tijd sta ik ook open voor andere freelance, sprookjesachtige samenwerkingen. Durf jij het aan?!
door Femke Berkvens | feb 16, 2021 | Personal, Sprookjes, Zingeving en spiritualiteit
Wie of wat wilde jij vroeger zijn? Ik wilde prinses worden of zeemeermin, of allebei. Tot ik hoorde dat ik dan met Willem Alexander moest trouwen. En door mijn angst voor vissen was zeemeermin ook niet echt de beste optie.
Iets later, in mijn puberteit wilde ik actrice worden maar mijn angst om mezelf te laten zien was zo groot dat dat ook geen handige keuze was. Een spreekbeurt of presentatie van 5 minuten bezorgde me al doodsangsten. Laat staan een filmrol met camera’s op je snufferd, een regisseur en publiek die iedere uitdrukking en beweging die je maakt beoordelen.
Toen ik volwassen werd duurde het nog een tijd voor ik er achter kwam dat je toch maar het allerbeste jezelf kunt worden (wanneer je dat nog niet was). Niet dat ik dat nu altijd volledig zo voel hoor. Ik heb nog steeds dagen dat ik het verschrikkelijk vind om in de spiegel te kijken of op de foto te moeten. Ik ben hierdoor wel steeds beter gaan luisteren naar mijn gevoel in plaats van de overtuigingen die ik in mijn hoofd had geprent.
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand…
Ik joeg vroeger een carrière na in de fashion, terwijl ik die wereld helemaal niet fijn vond. Ik denk dat ik net als toen ik zeemeermin, actrice of prinses wilde worden, vooral het gevoel wilde wat ze deze ideeën me gaven. Ik wilde gezien worden, bewonderd worden, mooi zijn ook. Want dat laatste had in mijn ogen in de maatschappij veel waarde. Ik vond mezelf namelijk lelijk en niets waard. Dus als ik er dan van buiten geslaagd, mooi en succesvol uit zou zien dan zou het in ieder geval lijken alsof ik waardevol was naar de buitenwereld.
Hetgeen wat ik het liefste deed (en doe) heeft helemaal niets met uiterlijk te maken. Ik verlang namelijk het meeste naar kennis tot me nemen en delen. Het creëeren van waardevolle content. Ik ben echt gelukkig als ik bezig kan zijn met het schrijven, zelfontwikkeling, wijsheid, zingeving en spiritualiteit. En dat mag van mij ook in een mooie verpakking hoor. Al zit ik meestal in mijn Corona outfit met matchende kapsel achter de laptop. Het duurde ook even voordat ik er achter kwam dat dingen mooi mogen zijn en daardoor niet noodzakelijk oppervlakkig zijn.
Blame it on Corona!
Soms denk ik wat dat betreft wel eens dat ik wat te ver door kan slaan. Blame it on Corona! Het valt ook niet mee wanneer je niet naar de kapper kan en je toch echt geen blonde natuurlijke haarkleur meer hebt. Mooi moment ook om wat dat betreft terug te gaan naar mijn natuurlijke kleur. Jezelf opmaken heeft ook weinig meerwaarde wanneer niemand het kan zien. Dan geef ik liever mijn huid ruimte om te ademen! En waarom zou je je geld uitgeven aan kleding wanneer je achter je laptop aan het werk bent?!
Na mijn burn-out ben ik meer gaan leven vanuit mijn innerlijke waarden. Ik wil mijn eigenwaarde niet meer halen uit een geslaagde buitenkant maar ik wil iets wat aansluit bij mijn binnenkant. Ik wil doen wat me gelukkig maakt! Ik jaag nu dus geen grootse fantasiebeelden na maar wil het grootste worden dat ik maar kan zijn; mezelf. En ook dat besef duurde even 😉 Ik heb er genoeg zelfhulpboeken over gelezen, innerlijk werk en therapie gedaan om te weten dat dat het meest waardevolle is om te mogen worden.
En mocht jij nu ook stappen willen zetten in het worden van jezelf, dan wil Erik je daar graag bij helpen.
door Femke Berkvens | feb 15, 2021 | Sprookjes, Zingeving en spiritualiteit
De appel is voor ‘Healthy ever after’ een belangrijk symbool. En dat is met een reden! Wist je dat de appel een rijke symboliek met zich mee draagt?
- Een appel staat symbool voor gezondheid.
- Vanuit spiritueel oogpunt is de appel de vrucht van verleiding.
- Het is ook een magische vrucht die het zaad van kennis en bewustzijn bevat.
- Een appel duidt op een nieuw begin en een frisse benadering.
- In veel tradities is het de vrucht van onsterfelijkheid.
- Het eten van de appel symboliseert de wens om informatie en kennis tot je te nemen.
- De appel staat ook symbool voor vruchtbaarheid.
Bijbel een sprookjesboek?
Het zou wat oneerbiedig zijn om de bijbel een sprookjesboek te noemen. Er zijn namelijk veel archeologische ontdekkingen gedaan die genoemd zijn in de bijbel. Ook geografisch zijn plaatsen uit de bijbel letterlijk aan te duiden. In sprookjes gaat het meestal over een land hier ver vandaan of symbolische plaatsen zoals de onderwereld. Maar ook metaforische plekken zoals het bos (wat staat voor je onderbewuste) en op sprookjesachtige plekken zoals kastelen.
Voor mij is er wel een overeenkomst te vinden. Zoals mijn favoriete uitspraak aangeeft; sprookjes zijn symbolische vertellingen van de ziel. Wat mij betreft zijn de verhalen in de bijbel ook verhalen die op die manier de ziel aanspreken. Ik geloof ook zeker dat er waargebeurde elementen in zitten maar water in wijn veranderen, om er maar te noemen, het lijkt mij niet dat dit letterlijke plaats heeft gevonden. Was het maar zo’n feestje 😉
Één van de belangrijkste Bijbelse verhalen uit de verzameling is die van Adam en Eva. Hierin speelt de appel een prominente rol. God schiep Adam en Eva en liet ze het paradijs (Hof van Eden) bewonen. Ze mochten daar alle vruchten eten uit alle bomen. Behalve de appelboom. Deze boom had alle kennis van goed en kwaad. Toen de slang ten tonele kwam, verleidde hij Eva om toch de appel uit de boom te eten, Eva verleidde op haar beurt weer Adam om hetzelfde te doen. We weten allemaal dat die kennis hen geen goed gedaan heeft. Soms is het wellicht ook beter om niet te veel te weten.
Toch voel ik me ook aangetrokken tot de appel in de boom der kennis. Mijn nieuwsgierigheid zorgt dat ik altijd meer wil weten en ik laat me dan ook graag verleiden tot het eten van de symbolische appels.
Appel in sprookjes
Naast de bijbel komt de appel voor in vele sagen, mythen, legenden en sprookjes uit alle windstreken. Wist je dat het de aanleiding zou zijn geweest voor de Trojaanse oorlog? En qua sprookjes denk je natuurlijk al snel aan sneeuwwitje die stief door een hap te nemen van de vergiftigde appel. Of de appelboom vol met pratende en rijpe appels in vrouw Holle. De appels voro grootmoeder, in het mandje van roodkapje. Maar denk ook aan Wilhelm Tell die een appel van het hoofd van zijn zoontje af moest schieten met pijl en boog maar bij een tweede pijl weigerde om dit nogmaals te doen, waardoor hij in de gevangenis belandde.
Healthy ever appel
Healthy ever after en de appel zijn een magisch duo. Vanwege de symboliek die de appel heeft om gezond te blijven maar ook door alle kennis die het je brengt. Maar natuurlijk ook vanwege de rol die de vrucht speelt in sprookjes. Mag ik je verleiden om ook je leven ‘Healthy ever after’ te gaan leven?
