door Femke Berkvens | jul 11, 2022 | Personal
Onze kleine Kaya (die inmiddels al niet echt klein meer is), slaapt al vanaf zijn geboorte slecht. Het is een hooggevoelig manneke, waarbij de dag over het algemeen rond 5 uur van start gaat. Dat betekende de afgelopen jaren veel brakke ochtenden, nog meer koppen koffie en vooral veel mogelijke oplossingen uitproberen. Iedere ouder die in een zelfde situatie heeft gezeten, die weet; slecht slapen (zeker op lange termijn), maakt van niemand een fijner mens. Tijd om de luisterkind methode te proberen!
Alternatieve therapieën
En zo hebben we de afgelopen jaren echt een hoop gedaan; acupunctuur, osteopathie, natuurgeneeskunde, homeopathie, antroposofische huisarts, massageolie, magnesiumbaden, aromatherapie, edelstenen, white noise, bij ons in bed slapen, inbakeren als baby en nog een hoop meer. Alles werkte in het gunstigste geval misschien een beetje maar was nooit een oplossing voor de lange termijn. Tijdens die nachtelijke onrust en vroege ochtenden gaan alle oplossingen en oorzaken wel een keer door je hoofd. Maar wat overblijft is vooral een wirwar van gedachten. Wat was ik blij dat de luisterkind methode op mijn pad kwam!
Luisterkind methode
Ilse van praktijk puur Sense stemt in de luisterkind methode, energetisch af op Kaya. Ze gaat met hem in gesprek om er achter te komen wat hij nodig heeft. Dat kan op allerlei gebieden zijn. Denk aan school, gezondheid, eten, slapen en de situatie thuis bijvoorbeeld. Goed om te weten; het werk van Ilse is misschien wel magisch maar ze kan niet toveren. Je krijgt van haar inzichten in je kind en daar kun je dan zelf mee aan de slag. Het enige wat ze daarvoor nodig heeft is een foto van je kind en de vragen die je hebt. Het zal vast geen verrassing zijn waar onze vragen betrekking op hadden 😉
Samen op ontdekkingsreis
Wanneer de afstemming in mijn mailbox verschijnt, open ik vol spanning de bijlage. Een spanning die snel plaats maakt voor herkenning en vertedering in de beschrijving van onze Kaya. Zijn gevoeligheid en de frustratie die hij ervaart als de dingen niet gaan zoals hij wil, komen er in aan bod. Doordat Ilse haar gesprek met Kaya zo aan ons beschrijft, kunnen we onze kijk op de situatie transformeren. Waar we eerst zelf in een frustratie terecht kwamen (wanneer Kaya die van hem op volle kracht er uit gooide), volgt er nu meer begrip. Want hoe mooi is het om samen met hem op ontdekkingsreis te kunnen gaan en zijn frustratie als uitnodiging te zien of iets wel echt bij hem (of ons) past?!
Net zoals mama dat altijd deed
En voor de overprikkeling komt een oplossing die al vaak door mijn hoofd gegaan is maar ik tot nu toe nog niet heb uitgevoerd. Ik pak mijn geliefde sprookjes van zolder en zet de boeken met cassettebandjes voor hem op zijn kamer. Op Marktplaats koop ik een vintage cassetterecorder en maak een heerlijke “chillplek” op zijn kamertje. Daar kan hij lekker tot rust komen in zijn eigen sprookjeswereld, net zoals mama dat vroeger altijd deed (en nodig had). Ik heb al vaker gezegd dat de Lekturama sprookjes echt mijn redding geweest zijn.
Wijsheid van de wereld
Ook mijn angst dat hij met zijn overprikkeling (en bijbehorende frustratie) straks aan school gaat beginnen, weet Ilse met de woorden van Kaya te transformeren. Wanneer we genoeg ruimte nemen voor rust en ontspanning dan komt het wel goed met hem. Want ik zie in hem ook een jongen die er echt aan toe is om nieuwe vriendjes te gaan maken, te spelen en nog meer te gaan leren. Zo kan hij alle wijsheid die hij al in zich draagt, aan gaan vullen met de aardse en praktische wijsheid die we hier zo nodig hebben. Dankzij de afstemming van Ilse, zien wij als ouders dat zijn gevoeligheid ook echt een kracht is. Haar woorden hebben een transformerende uitwerking waar wij haar met z’n allen erg dankbaar voor zijn.
door Femke Berkvens | mrt 17, 2022 | Publicaties, Sprookjes, Zingeving en spiritualiteit
Waarschuwing: ik viel in het konijnenhol en tuimelde heel ver naar beneden. Net zoals Alice in Wonderland. Het kleine, nieuwsgierige meisje met haar grote fantasie. Ze is de afgelopen tijd vaak in mijn gedachten. Wil je weten waarom? Volg dan het witte konijn en spring mee naar beneden, heel diep naar beneden, het donkere konijnenhol in op weg naar Wonderland.
Naar beneden vallend in het duistere hol, is niets wat het lijkt. Hoe dieper we vallen, hoe vreemder alles lijkt te worden. Net zoals Alice, die tijdens haar val na dacht over alles wat ze ooit had geleerd en alles wat ze wist. Met iedere meter die ze viel, kwam ze er steeds meer achter dat er niets meer van klopte, het klopte niet. HET KLOPT NIET!
Iedereen is gek in Wonderland
Aangekomen in Wonderland lijkt alles zo mogelijk nog vreemder. De wereld zoals we die normaal verwerken en als normaal zien, is daar omgekeerd. Een wonderlijke plek vol vreemde theepartijtjes, een koningin die iedereen wil onthoofden en een waterpijp rokende rups. Wanneer Alice de Kolderkat (Chestshire cat) met zijn ondeugende grijns ontmoet, zegt hij haar dat in Wonderland iedereen gek is, zij dus ook. En als wij de gekke kat mogen geloven, ben ik, en jij dat nu dus ook. Want anders zouden we hier nu niet zijn! Eerlijk gezegd hoop ik ook dat jij gek bent. Hoe meer mensen namelijk gek zijn in dit Wonderland, hoe normaler dat het wordt. En als iedereen gek is, zijn we dan allemaal normaal?!
Alice is de weg kwijt geraakt en vraagt aan de kat welke kant ze op moet. Zijn antwoord is dat het afhangt van waar ze naartoe wil. Wanneer ze antwoordt dat dat niet zoveel uitmaakt, zegt de kat dat het dan ook niet uitmaakt welke kant ze op gaat. “Zolang ik maar ergens kom”, reageert Alice. “Oh, maar dat kom je sowieso. Als je maar lang genoeg loopt”.
Collectief de weg kwijt zijn
Ondanks dat het sprookje van Alice een sprookje is, kunnen we er wel herkenning in vinden. Terugkijkend op de afgelopen tijd is het voor mij vooral een periode geweest om af te stemmen welke kant ik in het leven op wilde gaan. Volgens mij heeft de afgelopen periode van ieder van ons gevraagd om naar binnen te keren en daar te voelen welke richting we ten diepste op wilde gaan. Wellicht was het tijd om collectief de weg kwijt te raken. Want wanneer je verdwaald bent, ga je als vanzelf weer zoeken naar de weg. En die weg, die loopt altijd eerst naar binnen. Wanneer we op individueel niveau naar binnen keren, zijn we in staat om op collectief niveau naar buiten te treden.
Het sprookje van Lewis Carroll is gebouwd op de afwezigheid van logica. Iets waar ik me de afgelopen jaren in deze werkelijkheid ook vaak over verbaasd heb. Het werd steeds vreemder en vreemder. Net zoals het meisje in dit sprookje, heb ik mezelf vaak afgevraagd of ik nou gek geworden was. Maar wat is gek? Als gek zijn betekend dat je visie afwijkt van het reguliere, dan ben ik met alle liefde gek. Normaal is ook maar een kader, afhankelijk van tijd, plaats en gevormd door bijvoorbeeld overheid en media.
Volg de richting van je morele kompas
We kunnen van Alice leren om af en toe buiten de reguliere kaders te kijken en alles wat we hebben geleerd, al is het maar voor even, los te laten. Om het aan te durven om te twijfelen aan onze opvatting van normaal en te beseffen dat er niet één absolute waarheid is. Laten we net als Alice het witte konijn blijven volgen. Het zal een gids zijn en ons de weg wijzen naar onze innerlijke spirituele wereld. Alice leerde om netjes de regels te volgen. Laten wij, wanneer we dat doen, nog wel luisteren of die overeenkomen met de richting van ons interne, morele kompas. Omdat de weg via die route altijd de juiste is.
Ik verwonder me dagelijks, maar had me Wonderland heel anders voorgesteld. Ik hoop daarom nog steeds, om net zoals Alice, wakker te worden uit een verwarrende droom. Niet om terug te keren naar het oude normaal, maar wel om wakker te worden in een nieuw normaal. Een wereld waarin we zijn zoals Alice; nieuwsgierig, onderzoekend en open voor verwondering.
door Femke Berkvens | dec 27, 2021 | Publicaties
Ondanks dat hij 7x platina behaalde en een Edison op zak heeft voor zijn nummer 1 hit ‘Parijs’, blijft hij zelf bescheiden over zijn succes. “Ik kan niet wensen dat ik een Grammy zou willen winnen, dan klinkt het alsof het nooit genoeg is. Ik heb in mijn leven al meer bereikt dan ik ooit had durven dromen. Ik hou van kleinere wensjes, dat het zometeen niet regent zeg maar”.
Kleine jongen in Suriname
Kenny B (artiestennaam van Kenneth Bron) groeide op in Suriname, waar hij als jonge jongen geen makkelijke jeugd heeft gehad, maar waar hij wel met warme gevoelens op terugkijkt: “Als 8 jarige jongen begon ik al met zingen en deed dit vaak samen met mijn moeder. Mama is mijn eerste heldin”, zegt hij daarover. “Samen zongen we dan liedjes uit de jaren ’70 van Nat King Cole bijvoorbeeld”.
Mensen samen brengen
Toch duurde het even voordat hij zich volledig op de muziek ging richten. In de jaren tachtig diende hij in het leger van Suriname en werkte hij als vredesonderhandelaar voor de omstreden president Desi Bouterse. Waar hij voorheen vredesbesprekingen voerde tijdens de binnenlandse oorlog, probeert hij nu met zijn muziek mensen samen te brengen. “Ik ben de enige Surinamer die 7x platina en een Edison heeft, alsof dat mijn levensdoel is, het zegt niets over mij als mens! Ik vind het veel belangrijker om bruggen te bouwen en mensen bij elkaar te brengen”. Op de vraag of hij liever een Grammy zou winnen of een Nobelprijs voor de vrede, kiest hij dan ook voor het laatste. Toch gaat hij volledig voor zijn muziek en hoopt daarmee juist mensen bij elkaar te brengen. “Ik wil mensen met mijn muziek tools geven. Mijn nieuwe single ‘bedankt voor alles’ (in samenwerking met het Metrolpole Orkest) wilde ik maken voor iedereen die iemand wil bedanken. Om echt oprecht dank je wel te kunnen zeggen tegen een ander”.
Sterren van de zeebodem zingen
Naast zijn eigen muziek, leende Kenny B ook zijn stem aan 2 grote films van Disney/Pixar. Zo zong hij de sterren van de zeebodem als krab Tamatoa in ‘Vaiana’ en kroop hij in de huid van Joe Gardner, de hoofdrolspeler in de Disney film ‘Soul’. Over die rol zegt hij: “De diepere laag in het leven en in de dingen die ik doe is belangrijk. Ik ben in die rol dood geweest en krijg daarna weer mijn leven terug. Zo zou iedereen het van mij elke morgen mogen zien, zodat je weet hoe belangrijk het leven is”. Stemacteur voor Disney is voor hem een hele eer: “Disney vraagt je om met meerdere mensen auditie te doen en als je geluk hebt dan kiezen ze jou voor de rol”.
Tilburg is echt mijn thuis geworden
Hij staat op het punt om op reis te gaan naar zijn geboorteland maar wil voor Indebuurt Tilburg nog wel graag tijd maken. “Ik woon nu 30 jaar in Tilburg. Het is echt mijn thuis geworden. Het is natuurlijk niet te vergelijken met Suriname, daar rende ik vroeger over de savanne. Maar ik hou ook echt van de stad Tilburg. Als ik ergens ver weg een stadsgenoot tegen komen dan is er altijd meteen herkenning”. Ook het verschil qua muziekindustrie in Suriname en Nederland is groot: “Suriname heeft een half miljoen inwoners, wanneer ik daar straks weer aankom is iedereen vrolijk. Iedereen kent me daar. Hier in Nederland wonen we met 17 miljoen mensen en is de hele entourage anders. Muziek draait hier ook om prijzen, optreden en geld”.
Eigen theatershow
Op zijn lijstje met samenwerkingen schitteren namen zoals Trijntje Oosterhuis, Diggy Dex en stadsgenoot Guus Meeuwis. Op de vraag met wie hij in de toekomst nog samen wil gaan werken zegt hij het volgende: “Paskal Jakobsen van BLØF is een goeie jongen en een voorbeeld voor mij. We hebben nog geen concrete plannen maar die samenwerking gaat er wel komen”. Momenteel werkt hij aan zijn eigen theater show met Jörgen Raymann als regisseur. In het voorjaar van 2022 staat hij in het theater op de planken. Een show vol liedjes die hij vroeger met zijn moeder zong maar ook nummers die een rol speelde in de oorlog. Een persoonlijk stuk van een mooi mens en een Tilburgse artiest om trots op te zijn.
